Digitale ontwikkelstad
Hoe maak je leren en ontwikkelen aantrekkelijk in een sector waar de werkdruk hoog is? Kinderopvangorganisatie Zonnekinderen bouwde de UniverCity: een digitale ontwikkelstad met opleidingsactiviteiten die aansluiten bij de werkpraktijk binnen Zonnekinderen en de leervoorkeuren van medewerkers. Zonder SLIM-subsidie was dat niet zo snel gelukt, vertellen stafmedewerker kwaliteit Mariëlle de Groot en onderwijskundige en extern projectleider Judith Kuiten.
Sinds in 2018 een nieuwe wet van kracht werd, gelden er in de kinderopvang onder meer aanvullende kwalificatie-eisen voor medewerkers. Zonnekinderen, een middelgrote kinderopvangorganisatie in het oosten van het land, ging hier voortvarend mee aan de slag. Voor medewerkers is een groot aantal scholingsactiviteiten beschikbaar, grotendeels uitgevoerd door interne opleiders. Geleidelijk groeide echter de behoefte om er meer structuur in aan te brengen en om ook andere leer- en ontwikkelactiviteiten aan te bieden. De SLIM-regeling kwam dan ook precies op het goede moment.
Hoe hebben jullie SLIM ingezet?
Mariëlle: “Met hulp van de subsidie hebben we de UniverCity gebouwd: een digitale leeromgeving binnen ons intranet. Het is een paraplu waaronder we alle bestaande scholing hebben samengebracht en waar we bovendien nieuwe middelen en materialen aanreiken waarmee mensen in hun eigen ontwikkelbehoeften kunnen voorzien.”
Judith: “De UniverCity is een ontwikkelstad waar je zowel kwalificerende als niet-kwalificerende scholing kunt volgen. Scholing die móet, maar ook scholing waar je intrinsiek behoefte aan hebt of die aansluit op een vraag die naar voren komt tijdens coaching on the job: bij Zonnekinderen heeft iedere medewerker een pedagogisch coach. Stel dat je in je werk moeite hebt met het omgaan met opvallend gedrag van kinderen. Dan bespreek je dit met je pedagogisch coach en zoek je samen een geschikte module in de UniverCity.”
Wat is er concreet beschikbaar in de UniverCity?
Mariëlle: “Het hele opleidingsaanbod dat we hadden, maar dan geactualiseerd in het licht van ons nieuwe pedagogische beleid, opgeknipt per onderwerp en makkelijker toegankelijk. En daarnaast nog dertien modules over onderwerpen waar medewerkers in hun dagelijkse werk tegenaan lopen. Bijzonder is dat het materiaal allerlei vormen heeft: van filmpjes, mini-colleges en webinars tot praktijk-doe-opdrachten, kenniskaarten en potten met gespreksonderwerpen (‘kletspotten’) voor in de teamkamer.”
Judith: “Aanhakend bij de theorie over leervoorkeuren van Manon Ruijters hebben we in twee webinars informatie opgehaald over de manier waarop onze medewerkers het liefst leren. Sommige mensen proberen het liefst dingen uit in de praktijk (oefenen), anderen willen graag achtergronden weten (kennis verwerven). Veel van onze collega’s vinden het fijn om ‘de kunst af te kijken’. Op die variatie aan leervoorkeuren hebben we zoveel mogelijk ingespeeld.”
Wat is de belangrijkste les die jullie hebben geleerd?
Judith: “Dat het heel belangrijk is om alles op te hangen aan je beleid, in ons geval het nieuwe pedagogische beleid van Zonnekinderen. Alles wat je ontwikkelt, elke module, elke opleidingsactiviteit. Want als je dat doet, krijgt het leren voor medewerkers betekenis. En hoe meer betekenis het leren heeft, hoe groter de ontwikkeling.”
Wat is achteraf gezien jullie beste keus geweest?
Mariëlle: “Om vanaf dag één een brede projectgroep bij de hele ontwikkeling te betrekken. Judith zat daarin als projectmanager, ik als verantwoordelijke voor de kwaliteit van het pedagogisch beleid. Daarnaast deden onze interne opleiders mee, die in hun trainingen ontzettend goed merken waar mensen behoefte aan hebben. Verder nog een HRM-functionaris, om ook die lijn te borgen, en onze marketing- en communicatiefunctionaris, die intensief heeft meegedacht over de inrichting en vormgeving van de leeromgeving, het aanbod en de materialen.”
Judith: “Een van onze interne opleiders geeft leiding aan de pedagogisch coaches, daardoor was ook de directe link naar de uitvoering gewaarborgd. Bovendien heeft zij na de afronding van mijn opdracht de verantwoordelijkheid voor de UniverCity overgenomen.”
Een tip is dus: zet van elk deel van de organisatie dat betrokken is bij leren en ontwikkelen, iemand aan tafel?
Mariëlle: “Ja, want allemaal brengen ze iets, allemaal halen ze informatie op die ze meenemen naar hun eigen mensen en allemaal kunnen ze zorgen dat het project aansluit op de bedrijfsprocessen in hun organisatie-onderdeel.”
Zou je SLIM ook aan anderen adviseren?
Mariëlle: “Zeker. Ook zonder SLIM hadden wij deze ontwikkeling ingezet en doorgezet, maar dankzij de subsidie konden we alle nieuwe modules in één keer neerzetten, voor alle leervoorkeuren. De ruimte om Judith erbij te betrekken was heel fijn. De pedagogische en onderwijskundige kennis die zij in huis heeft gebracht, kunnen wij ook na dit project gebruiken. Al met al heeft SLIM ons een enorme stimulans gegeven.”
Onderwijskundige en extern projectleider Judith Kuiten
