Wij maken op onze website gebruik van cookies. Wij gebruiken cookies voor het bijhouden van statistieken (de cookies van Google Analytics zijn volledig geanonimiseerd) om voorkeuren op te slaan, maar ook voor marketingdoeleinden. Als je akkoord gaat met ons gebruik van cookies, klik dan op 'Cookies toestaan'. Lees hier onze cookieverklaring.

Cookies toestaan Weigeren

Leren? Jazeker, je leven lang!

Wat wil je worden?
Wat ga je doen voor de rest van je leven?


Grote vragen als je jong bent. Ik had werkelijk geen idee toen ik mijn eindexamen HAVO deed en mijn toekomst gretig op me stond te wachten. Mijn schitterende idee om met mijn favoriete vak scheikunde aan de slag te gaan bij HLO in Rotterdam, bleek niet zo schitterend. Wat het ook was wat ik verwacht had, dit was het niet. Een illusie armer en een onzekerheid rijker zat ik nog steeds met de vraag: wat wil ik doen voor de rest van mijn leven? Geen idee! Een ronde open dagen langs verschillende opleidingen dan maar. Maar het enige inzicht dat me dit opleverde was dat ik al die studies nooit vier jaar ging volhouden. Dus wat nu?

Op aanraden van mijn moeder, die net zo praktisch is ingesteld als ik, koos ik uiteindelijk voor een opleiding bij een klassieke secretaresse opleider: drie jaar in één, keihard aan de bak. Binnen twaalf maanden liep ik stralend naar buiten met een MBO+ diploma en kon ik direct aan het werk als management assistente. En wat bleek? Ik vond werken echt heel leuk en was er goed in. Wel had ik steeds het geluk dat ik bij werkgevers terecht kwam waar opleidingsbudget en ontwikkelmogelijkheden waren, zodat ik me gedurende mijn carrière prima kon ontwikkelen tot mijn meeste recente rol als projectleider.

Had ik achteraf gezien niet toch een voltijd-opleiding willen doen? Op zich wel, maar tot op de dag van vandaag zou ik niet weten welke. Blijkbaar gedij ik goed in de praktijk, het verzamelen van kleine stukjes kennis en doelgerichte specialisaties ligt mij veel beter. Nu twintig jaar later, een stuk of zeven organisaties en twee keer zoveel functies verder, schaaf ik nog steeds bij, ontdek ik gaande weg wat ik leuk vind en bij me past. Want ontwikkelen is nooit af.

Dus of ik ooit mijn liefde voor scheikunde een nieuwe kans geef en terecht kom in één van de tekort beroepen? Wie weet, met de mogelijkheden van nu kan alles! Maar eerst verbeter ik mijn digitale vaardigheden, via het STAP-budget. Want of je een goedgezinde werkgever hebt is al lang niet meer bepalend voor je ontwikkelmogelijkheden, de STAP-regeling is er voor iedereen!

Nou ja, bijna iedereen.

           Natasja Guicherit